otogar (2)

Şişman şişman bacaklarının arası pişmiş
Kadife Hanım
Adana'dan indi Ankara'ya
olmuş mu 37 ayakları 40 numara
öflendi poöflendi
sağa sola bakındı
elinde şalgam suyu bidonu
gözleri arandı durdu.
Kadife Hanım oğlunu arayadursun
yastıkçı ali beşinci demli çayını
sattığı yastıklarının arasında kabolan kafasıyla
dikledi "Ulan Mustafa ver bi cigara da yakayım" dedi
Mustafa pişmiş pişmiş gülerken
sırıttı tek altından dişi
ötekilerde kara kara kıskandılar altının parıltısını
uzatırken tekel 2000'i, makinaya kaptırdığı başparmağının yarısı
sızlamıyordu artık
on sene geçmişti üstünden
etiket yapan küçük atölyede gececiydi mustafa
11de girer sabah altıda çıkardı
vardiyasına bir seda sayan bir de orhan baba
geceleri uğrardı
bir gece kaptırmış kendini mustafa
dertli bir sese
makinaların sesinden de duyulmaz ya
o söyleyip durur
o vakit de hamile karısı mustafa'nın
doğurdu doğuracak
adı da arife
17'sinde daha
körpecik gelin
evlenesiye de kalmış mı hamile
bırakır mustafa karısını her gece evde
yüreği dayanmaz
sabahleyin vardı mıydı eve maşallah nefsi durmaz
arife'nin gözleri yeşil, kaşları aksine kara
şarkı yazsan olmaz-
mustafa dönesiye askerden
istemiş sivaslı anası arifeyi
arife de gülmüş yemenisinin ardından
mustafa 21'inde arife 16 o vakit
eller öpülmüş
patlatılmış bir davul
arife ürkmüş aslın, o beyaz entariyi giyince
çekmiş anası yanına kız demiş böyle böyle
kızarmış yanakları belindeki kuşaktan öte
işte o arife ikinci ayında hamile
mustafa da dertlenir durur etiket makinasının kıyısında
dalmış hülyalara karısını düşünür
kaptırır mı elini makinaya
arifenin yanaklarının alı kalsın geride
mustafa'nın kanı durmaz düşer marleyden yerlere
of anam demiş o vakit of anam of!
parmak gidesiye daha bir erkek adam olmuş mustafa
bu hikayeyi de anlatır durur
yastıkçı ali kahkahayla anar giden parmağı
lan oğlum der durur

* * *
Kadife Hanım seslendi oğluna
"Cevdeeet...Cevdeeet"
Cevdet Bey koştu annesinin yanına
beyliği falan kalmadı
Daire Başkanı Cevdet By'in önünde titrer elemanları
hayatın cilvesi işte
annesini görünce parlayan gözlerinde
sönüverdi Beyliği patronluğu
sevindi zâr
yoktu annesi aylardır
kucaklaştılar bir,
sonra hop diye aldı bavulu bidonu
arabalarına doğru yola koyuldular
annesi başladı hemen
bacaklarını şişiren yolculuğu anlatma
bir soluklandı
gelinini sordu
Cevdet "işten geç çıktı da evde" diyebildi
belli ki bozuldu annem diye düşündü
ama toparlamaya da girişmedi
yoksa çözülürdü düğüm bir anda,
çıkardı ortaya annesi için gece ettiği kavga
hemen toparladı yüzünü,
dedi "çıktın mı molada"
annesi kaldığı yerden devam ettiği yolculuğa

çığırtkanlar sardı ortalığı birden
belli ki geldi saati istanbul'un
sırtında çantası kulağında kulaklığıyla
o sıra girdi Anıl otogara
elinde tek kitabı
arasında final notları
25 yaş bedeniyle
dünyanın sesine değil de
kulağındaki davula ayak uydurmuştu başı
sol elini götürüp başını kaşıdı
istanbul'daki sevgilisine sanki şimdi daha yakındı
kalkışına on dakka kalan otobüsünde
ayarladığı yerine oturdu
sonra vazgeçip dışarı çıktı
tam kapının dibinde bir sigara yaktı
yastıkçı ali yanında bitti
baktı bişeyler diyor yanında biri
çıkardı kulakığının tekini
"abi dedi al bi tane rahat edersin. iki lira ne ki"
"sağ olun hocam istemem"
Ali baktı iş yok delikanlıda
çekildi kenara
Mustafa'ya kaş göz etti
Mustafa çay arabasını biraz kenara çekti
yavaştan çıkayım dedi Anıl içten
beş dakika kaldı kalkmaya
merdivenleri tek tek çıktı
37 numaraya geçti oturdu
karşı koltukta cam kenarında oturan kız
fıs fıs konuşuyordu
camdan beri sevdiğiyle oynaştılar
sanki söylemedikleri bütün sözleri oracıkta
kelimesiz aktardılar
eller, kollar, gözler anlattı anlattı durdu
beş dakikada ne söylenirse
kız kah güldü hak maymunluk yaptı camın arkasından
öteki de sevindi
sıra el sallamaya gelince bir an duruldu
sonra sallandı eller
yine camın arkasından
geriye uğultulu otogar
bir de Mahmut'un demli çayı kaldı

"Çaaaayyy"